%0 Journal Article %T بررسی قاعده تسبیب در فقه امامیه و حقوق کیفری در نظام حقوقی ایران %J اندیشه حقوقی معاصر %I مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضائیه %Z 2783-1108 %A ابوالقاسمی, ملیحه %D 2022 %\ 03/21/2022 %V 3 %N 1 %P 17-31 %! بررسی قاعده تسبیب در فقه امامیه و حقوق کیفری در نظام حقوقی ایران %K قاعده تسبیب %K ضمان %K مسئولیت کیفری %K سبب و مباشر %R 10.22034/lth.2022.555145.1094 %X قاعده تسبیب یکی از قواعد فقهی حقوقی در باب ضمان است که در حقوق مدنی، جبران خسارت و در حقوق کیفری، مجازات را در پی دارد. وقوع جرم یا ورود ضرر به دیگری همواره به‌صورت مستقیم و از طریق مباشرت صورت نمی‌گیرد. بلکه در بسیاری از امور کیفری و مدنی شخص به‌طور غیرمستقیم و از طریق تسبیب سبب تلف مال ورود ضرر به دیگری و یا تحقق جرم می‌شود که بسته به نوع عمل مرتکب برای وی مسؤولیت مدنی یا کیفری یا هر دو ایجاد می‌گردد و نظر به اینکه عمل مسبب می‌تواند به‌صورت عمدی یا غیرعمدی، سلبی یا ایجابی باشد و به اشکال مختلف اعم‌از تسبیب محض، اجتماع سبب و مباشر و اجتماع اسباب تحقق پیدا کند؛ ازاین‌رو تعیین فرد یا افراد مسؤول در بسیاری از موارد به‌ویژه در اجتماع سبب و مباشر و به‌خصوص، جایی‌که سبب اقوی از مباشر است، برای تحمیل مجازات یا جبران خسارت از اهمیت خاصی برخوردار است. در این پژوهش قاعده تسبیب در حقوق کیفری مورد بررسی قرار می‌گیرد. %U https://www.lthjournal.ir/article_252669_7d134d2a20fc4f888009c37dd8123029.pdf